Como en Galicia non hai xente maior, e toda ten altísimos niveis de escolarización... pois non é preciso que médicos e enfermeiras coñezan ben a súa lingua. Nin sequera que lles falen nela...
Mais non se trata só de ter que entenderse con maiores. Tamén se trata de cidadáns e cidadás que temos dereitos e de mocidade que terá que oír falar en diferentes ámbitos na súa lingua e non verse obrigada a mudar para o castelán para que lle diagnostiquen a doenza. No blog "As MIR e unha noites" veñen de publicar un post titulado "Os médicos que non falaban galego". Nel preséntase unha interesantísima reflexión e dánselle resposta a todos os prexuízos que sobrevoan o discurso arredor do tema. Un dos máis comúns que os grandes "comentaristas" dos medios non deixan que se contraargumente é aquel que di:
Pero estamos en España, un médico español ten que poder traballar en calquera lugar de España. E segundo a Constitución Española todos os españois teñen o deber de coñecer o castelán, entón non hai problema.
Contestan eles:
Uau, quen hai un pouco renegaba da imposición agora recorre a ela para xustificarse. Se existe o deber de saber o castelán, mais só o dereito de usar o galego... cal é a lingua que se está a impor? E até que punto é lexítimo obrigar a unha persoa a non usar a súa lingua na súa terra? Vale máis a teima dun médico español en non aprender o galego que o dereito dunha persoa galega por usar o seu idioma?
Así van rebatendo un a un as diferentes afirmacións prexuizosas que escoitamos normalmente sobre a nosa lingua:
Non se pode impoñer a lingua
Para ser bo médico (quen di médico di dentista, fisioterapeuta, enfermeira, xuíz... ) non hai que saber galego.
É mellor que saiba moito de medicina aínda que non fale galego
Xa aprenderá galego se lle fai falta
Temos bilingüismo harmónico e non hai conflito
...
E vós que opinades?
